Levhaların Birbirine Doğru Hareketleri Nasıldır?
1. Okyanus Levhasıyla Kıtasal Levhanın Karşılaşması
Bu durumda okyanusal kabuk kıtasal kabuğun altına girdiğinden bu alanlar, yeryüzünün en depremli ve en şiddetli volkanik hareketlerin görüldüğü bölgeler olarak karşımıza çıkar.
Bu alanlarda;
Derin okyanus hendekleri oluşur.
Magma yüzeye çıktığından volkanik olaylar sık sık meydana gelir.
Kıvrımlı ya da kırıklı sıradağlar oluşur.
Şiddetli depremler, tsunamiler ve sıcak su kaynakları meydana gelir.
2. İki kıtasal Levhanın Birbiriyle Karşılaştığı Alanlarda;
Kıtaların arasında buluna tortul kütleler kıvrımlı veya kırıklı dağ sistemlerini meydana getirir.
Deprem ve volkanik alanlar meydana gelir.
3.Okyanus tabanındaki iki levhanın birbirinden uzaklaştığı alanlarda;
Okyanus içi sırtları oluşur.
Yeni bir okyanusal kabuk meydana gelir.
Deprem ve tsunami olayları görülür.
4.Kıta üzerinde birbirinden uzaklaşan levhalar arasında;
Doğu Afrika’da olduğu gibi rift adı verilen yarıklar,
Graben adı verilen çöküntü alanları,
Volkanik olaylar, depremler ve sıcak su kaynakları meydana gelir.
5.İki levhanın yatay yönde birbirini sıyırmasıyla;
Artan sismik gerilime bağlı olarak çok şiddetli depremler meydana gelir.
Dünya’da ve Türkiye’de en şiddetli depremlerin yaşandığı yerler meydana gelir. (Kuzey Anadolu ve Sen Andreas fay hatlarında olduğu gibi)
KRİTİK: Levha Tektoniği Kuramı ilk kez Alman bilim adamı Alfred Wegener tarafından 1912 yılında Kıtaların Kayması Teorisi olarak ortaya atılmıştır. Bu teori bilim çevreleri tarafından büyük kabul görerek zamanla geliştirilmiş ve Levha Tektoniği Kuramı adını almıştır.
Bu durumda okyanusal kabuk kıtasal kabuğun altına girdiğinden bu alanlar, yeryüzünün en depremli ve en şiddetli volkanik hareketlerin görüldüğü bölgeler olarak karşımıza çıkar.
Bu alanlarda;
Derin okyanus hendekleri oluşur.
Magma yüzeye çıktığından volkanik olaylar sık sık meydana gelir.
Kıvrımlı ya da kırıklı sıradağlar oluşur.
Şiddetli depremler, tsunamiler ve sıcak su kaynakları meydana gelir.
2. İki kıtasal Levhanın Birbiriyle Karşılaştığı Alanlarda;
Kıtaların arasında buluna tortul kütleler kıvrımlı veya kırıklı dağ sistemlerini meydana getirir.
Deprem ve volkanik alanlar meydana gelir.
3.Okyanus tabanındaki iki levhanın birbirinden uzaklaştığı alanlarda;
Okyanus içi sırtları oluşur.
Yeni bir okyanusal kabuk meydana gelir.
Deprem ve tsunami olayları görülür.
4.Kıta üzerinde birbirinden uzaklaşan levhalar arasında;
Doğu Afrika’da olduğu gibi rift adı verilen yarıklar,
Graben adı verilen çöküntü alanları,
Volkanik olaylar, depremler ve sıcak su kaynakları meydana gelir.
5.İki levhanın yatay yönde birbirini sıyırmasıyla;
Artan sismik gerilime bağlı olarak çok şiddetli depremler meydana gelir.
Dünya’da ve Türkiye’de en şiddetli depremlerin yaşandığı yerler meydana gelir. (Kuzey Anadolu ve Sen Andreas fay hatlarında olduğu gibi)
KRİTİK: Levha Tektoniği Kuramı ilk kez Alman bilim adamı Alfred Wegener tarafından 1912 yılında Kıtaların Kayması Teorisi olarak ortaya atılmıştır. Bu teori bilim çevreleri tarafından büyük kabul görerek zamanla geliştirilmiş ve Levha Tektoniği Kuramı adını almıştır.
